توانبخشی شنوایی چیست؟
کم شنوایی، یک نقص پنهان است که پیامد های آن طیف وسیعی از اختلالات را شامل می شود. اختلالات ناشی از نقص شنوایی را می توان به 4 گروه عمده تقسیم کرد:
1-اختلالات ارتباطی که مهمترین اختلال ناشی از کم شنوایی محسوب می شود
2-اختلالات هیجانی-عاطفی و روانی-اجتماعی
3-مشکلات تحصیلی
4-مشکلات شغلی
هر چه سن وقوع کم شنوایی پایین تر باشد، اختلالات ارتباطی ناشی از آن بیشتر و اختلالات هیجانی-عاطفی ناشی از آن کمتر است. برعکس، هرچه سن وقوع کم شنوایی بالاتر باشد، اختلالات ارتباطی ناشی از آن کمتر و اختلالات هیجانی-عاطفی ناشی از آن بیشتر است. در واقع می توان اینطور گفت که مهمترین پیامد کم شنوایی در کودکان، ایجاد تأخیر در رشد مهارت های زبانی، اجتماعی و مشکلات تحصیلی است. در بزرگسالان، کم شنوایی باعث مشکلات شغلی و اختلالات هیجانی-عاطفی می گردد. برای کاهش یا جبران اختلالات ناشی از کم شنوایی، انجام اقدامات توانبخشی شنوایی ضروری است. توانبخشی شنوایی، به مجموعه اقداماتی گفته می شود که هدف آنها کاهش اختلالات ارتباطی ناشی از کم شنوایی است.
اهداف توانبخشی شنوایی چیست؟
توانبخشی شنوایی شامل اقداماتی است که کمک می کند تا ناتوانی و معلولیت ناشی از نقص شنوایی کاهش یابد. بدین ترتیب دو هدف توانبخشی شنوایی عبارت است از:
1-کاهش مشکلات ناشی از کم شنوایی
2-به حداقل رساندن پیامدهای ناشی از کم شنوایی
سازمان بهداشت جهانی(WHO)، برای اصطلاحات آسیب(impairment)، ناتوانی (Disability) و معلولیت (handicap) تعاریف جداگانه ای را در نظر گرفته است. آسیب، نشان دهنده میزان کم شنوایی است و از طریق آزمون های مختلف نظیر ادیومتری تن خالص یا آزمون های گفتاری قابل بررسی است. ناتوانی، یک پدیده پیچیده تر محسوب می شود و در واقع پیامد عملکردی ناشی از آسیب شنوایی است.
برای مثال فردی که در محیط شلوغ یا بازآوا دچار مشکل ارتباطی می شود، ناتوانی شنوایی دارد. اما معلولیت شنوایی، پیامد اجتماعی ناشی از آسیب یا ناتوانی شنوایی محسوب می شود و مولفه های بیشتری در شکل گیری آن نقش دارند.
برای مثال فردی که به واسطه کم شنوایی، از محیط جامعه عادی منزوی می شود یا مجبور به تغییر شغل می گردد، معلولیت شنوایی در مورد او صدق می کند. با این تفسیر می توان گفت کم شنوایی در شرایط مختلف، بروز و نمود مختلفی نشان می دهد.
توانبخشی شنوایی شامل چه اجزایی است؟
توانبخشی شنوایی شامل سلسله مراتبی است که عبارتند از:
1-ارزیابی جامع ادیولوژیک
2-تجویز و تنظیم به موقع سمعک و وسیله کمک شنوایی
3-آموزش مهارت های ارتباطی
آموزش مهارت های ارتباطی چند بخش مختلف را در بر می گیرد که مهمترین آنها عبارتند از:
ب)گفتار خوانی
ج) زبان آموزی و گفتار درمانی
مقاله مرتبط : تاثیر کم شنوایی بر زبان و گفتار
در این میان اصطلاح توانبخشی ادیولوژیک، عموما به تشخیص کم شنوایی و تجویز سمعک و وسایل کمک شنوایی توسط شنوایی شناس گفته می شود و بر خدمات حمایتی پس از آن نظیر آموزش استراتژی های ارتباطی کمتر تکیه دارد.
[bookly-form category_id=”2″]
