سمعک عینکی چیست؟
سمعک عینکی یکی از انواع خانواده سمعک های هدایت استخوانی می باشد. سمعک های هدایت استخوانی، ساختارهای درونی حلزون را به ارتعاش در می آورند، بدون اینکه صداها به صورت عادی و از طریق گوش میانی عبور کنند. درواقع، خروجی سمعک های هدایت استخوانی به جای اینکه به صورت موج صوتی باشد، به صورت ارتعاش مکانیکی است. مبدل خروجی، یک ارتعاش کننده ای است که به نام هدایت گر استخوانی معروف است. ارتعاشات از سوی هدایت گر استخوانی به گونه ای موثر به جمجمه (و در نتیجه به حلزون) انتقال می یابد. برای اینکه این انتقال به حد کافی رخ دهد، هدایت گر استخوانی معمولا بر روی یک سمت از سربند فلزی نصب می شود که ویژگی فنری دارد و هدایت گر استخوانی را بر روی سر محکم فشار آورده و نگه می دارد. کار دیگری که می توان کرد این است که هدایت گر استخوانی را می توان بر روی دسته سمعک عینکی نصب کرد یا اینکه آن را می توان درون یک سربند پارچه ای کش داری و یا درون یک کلاه قرار داد. به جز مبدل خروجی، قسمت های دیگر این نوع سمعک هیچ تفاوتی با سمعک های مرسوم (که خروجی آنها صدا است) ندارد. سمعک های هدایت استخوانی را می توان به شکل فریم دسته عینک، قاب سمعک پشت گوشی و یا قاب های کوچک دیگری به سربند وصل هستند و یا به صورت سمعک جیبی داشت. اگر سمعک هدایت استخوانی روی دسته عینک نصب شده باشد به آن سمعک عینکی گفته می شود.
چه کسانی کاندید سمعک عینکی و سمعک های هدایت استخوانی هستند؟
سمعک های هدایت استخوانی برای کل افرادی که دچار کم شنوایی انتقالی یا آمیخته هستند مناسب و مفید هستند:
1-افرادی که به دلیل شرایط پزشکی خاص نمی توانند سمعکی را بزنند که مجرای گوش آنها را می بندد. معمولا چنین چیزی وقتی رخ می دهد که انسداد گوش باعث ایجاد یا بدتر شدن عفونت گوش خارجی می شود و یا وقتی که کاربر سمعک دچار عفونت مکرر گوش میانی به همراه پرده گوش پاره می باشد. انسداد مجرای گوش با قالب سمعک، از خشک ماندن گوش جلوگیری می کند و باعث بدتر شدن عفونت می شود. هیچ کدام از بخش های سمعک عینکی و هدایت استخوانی، گوش را نمی بندد.
2-گروه دومی که کاندید دریافت سمعک عینکی هستند، افرادی هستند که به صورت مادرزادی دارای گوش خارجی خوب شکل نگرفته(میکروشیا)، بدون گوش خارجی (آنوشیا)، بدون مجرای گوش(آترزیا)، مجرای گوش بیش از حد باریک (استنوسیز) یا گوش میانی خوب شکل نگرفته هستند. ارتعاش جمجمه ممکن است تنها راه انتقال صدا به حلزون باشد. بیشتر کسانی که دچار آترزیا هستند، فقط در یک گوش دچار آن هستند.
3-افرادی که به هر دلیلی، افت شنوایی انتقالی زیادی دارند. از آنجا که در حالت معمولی، ارتعاشات جمجمه مستقیما و بدون اینکه از طریق سیستم گوش میانی عبور کند، به حلزون می رسد، این امکان وجود دارد که یک سمعک عینکی یا هدایت استخوانی حلزون را بیشتر و قوی تر از یک سمعک هدایت هوایی تحریک کند.
4-افرادی که دچار افت شنوایی حسی عصبی یکطرفه هستند و میزان افت در گوش آسیب دیده در حد شدید و عمیق است. در این گروه، وقتی سمعک هدایت استخوانی بر روی گوش ناشنوا زده می شود، این سمعک به صورت سمعک کراس جمجمه ای عمل می کند.
مقاله مرتبط : قیمت سمعک
سمعک عینکی و هدایت استخوانی چه مزایایی دارند؟
سمعک عینکی و هدایت استخوانی هیچ بخشی از کانال گوش را پر نمی کنند و به همین دلیل مزیت اصلی آنان جلوگیری از برگشت و عود عفونت و ترشحات گوش است. همچنین در افرادی که به دلیل نقایص مادرزادی گوش خارجی و میانی نمی توانند از سمعک های معمولی استفاده کنند، سمعک های عینکی یا هدایت استخوانی بسیار مفید و سودمند خواهند بود.
سمعک عینکی و هدایت استخوانی چه معایبی دارند؟
سمعک های عینکی و هدایت استخوانی در مقایسه با سمعک های هدایت هوایی چندین عیب دارند:
-مبدل باید بر روی سر آنقدر فشار بیاورد که حداقل، به همان میزان نیرویی که از سوی ارتعاش گر ایجاد می شود، به سر فرد نیز نیرو وارد شود. استفاده مداوم از ارتعاش گر های مرسوم استخوانی می تواند باعث سفت تر شدن پوست، تو رفتگی دائمی پوست، درد و ناراحتی شود.
-ارتعاش گر استخوانی و وسایل مربوط به نگهداری آن بر روی سر فرد، کوچک و دور از دید بقیه نیست.
-حداکثر خروجی این نوع سمعک ها در تمامی نواحی فرکانسی، کمتر از حد مطلوب است.
با وجود تمام محدودیت هایی که وجود دارد، سمعک های عینکی یا هدایت استخوانی همچنان به عنوان راه حل بهتری برای عده کمی از بیماران کم شنوا به حساب می آیند و طراحی های جدید تر در راستای بعضی از معایب گفته شده می باشد.
مقالات مرتبط
سمعک در کم شنوایی یک طرفه
خرید سمعک زیمنس
مزایای استفاده از دو سمعک
